شعر از حمیدرضا هندی

 

 

 

 

دست‌هایت
پرتگاه‌ترین سرگیجهٔ جهان بود،
اگر رها می‌کردی‌ام به امانِ تنهایی..
اگر سقوط می‌کردمت به عمقِ بی‌کسی..

دست‌هایت
سربه‌مُهرترین راز جهان بود..
اگر مگو می‌شدمت در آغوشت..
اگر فاش نمی‌گشتی‌ام به شعرهایم...

دست‌هایت
انتهاترین ابتدای جهان بود...

#حمیدرضا_هندی