شعری از حسین منزوی

 

 

الا حمایت تو رمز استقامت من
چنان که سینه ی تو ، ساحل سلامت من

دوباره دیدنت ای جان ، معاد موعود است
قیام قامت قدّیسی ات ، قیامت من

دل از تو بر نکنم جان من ، جهانی نیز
اگر هر آینه خیزد پیِ ملامت من

 

فنای درد تو زین پیش تر چرا نشدم ؟
همین بس است ازل تا ابد ، ندامت من

 

هوای فتح توام بود و تار و مار شدم
غزل غزل ، همه ی دفترم غرامت من

 

نه راه رفتنم از تو ، نه راه برگشتن
همیشگی است در این منزلت ، اقامت من

 

چنین که نعره بر نام تو می زنم در شهر
به دار می کشد آخر مرا ، شهامت من

 

ز خیل بوالهوسانم ، تمیز آسان است :
شکوه عشق تو در چشم من ، علامت من

 

من و تو گمشده در یک دگر ، مبارک باد ،
حلول عشق تمام تو در تمامت من