ای زن زیبا
تو نه شاعری
نه نقاش
من هم شاعرم
هم نقاش
اما که می داند
چشم ها و دست های تو
هر شب
می سرایند و نقش می زنند
ترسم از این است
روزی
چشم ها و دست هایت
این راز را
در کوچه و شهر و دنیا
برملا کنند
که این مرد
نه شاعر است
نه نقاش
#شیرکو_بی_کس
ترجمه:
#کیان_علی_محمدی
دنیا پشت سرم
حوله می اندازد
در حالیکه من
قهرمان تنهایی ها هستم !
قهرمان آخرین عشق، رنج
و هر چه که به نظرت برسد
در رینگ ،تنهای تنها مانده ام
سکوت سالنی خالی،
باد در حفره های بدنم
رخنه می کند
و اکنون زمان اعلام شکست خوردنم...
زمین آبی را خون برداشته است!
#احمد_ارهان
#شاعر_ترکیه 🇹🇷
ترجمه:
#صابر_حسینی
دست های بسته ام
تا بی نهایت ماه
درختانی کهن بودند
پای ارغوان بادی که می وزید
نیامدی از خواب های ترد کودکی ام
صنوبرانه پیچیدم
صخرهای نابودگی ات با من
عبور کن چشم های تبعیدی
این گونه بهمن فرو می ریزد
هرشب زنی در من میان برف
صدایی را تشییع می کند
صدایت را از من بگیر
گورستان بزرگی ست خواب های کودکی ام.
#لیلا_محبوبی
#به_زخمهایم_سرمه_می_کشد_زنی
اگر می خواهی همچون آسمانها به خواب ام بیایی
همچون آسمان ها پر از ستاره و ماه بیا
از آغوش طوفان های سهمناک پرواز کن
از راه های سپید کهکشان ها پرواز کن
تا هر ستاره چونان خورشیدی بدرخشد...
#نبی_خزری
#شاعر_آذربایجان 🇦🇿
ترجمه:
#کاظم_نظری_بقا
در گریز از گلوله ها و شعله ها
پناه بیاور
به کلبه ای که هنوز آغوش من در آن گرم است
محبوبم
در جنگ
امن ترین جا
جایی است که یکبار سوخته است
#علی_داوری_ترشیزی
...
اگر به شاخه ی توت سفید
ببندند طناب را
این مرگ
دهان چند نفر را شیرین خواهد کرد
کوه
اشاره ی دشت است
به پرواز پرنده ها
پس اشاره ی کوچک مرا
کدام پرنده می بیند ، کدام؟
به رویاست مگر
پرنده ای بر سرانگشت بنشیند
به رویا نیست اما
که سرش را از تنش
تنش را از سرش... چه فرق می کند
مرگ
دست کداممان باشد؟
چهار
غمگین ترین عدد است
یکی برای چهارپایه
یکی برای چهار نفری که دست و پای جنازه را
یکی برای چهار سمت
در سلام ِختمِ گریه های گورستان
یکی برای...
نه
چهار
شادترین عدد است
چادر گشوده زنی زیبا پیش پای درخت
چهار نفر، چهار گوشه ی پارچه را گرفته اند
تکان دهید شاخه ها را بریزد توت سفید
تکان دهید
بریزد توت سفید
توت سفید
سفید...
.
سفید بود صورتش.
#ساجد_فضل_زاده
می خواستم
بهار به خانه ات بیاورم
و دیگر قانع نباشی
به گل های چسبیده به فرش
می خواستم
بهار به پیرهنت بیاورم
و از آنجا سفر کنم
به سرزمین های کشف نشده
اما هر دری باز کردم
پاییز در بادهایش از راه رسید
روی هر پنجره ای دست گذاشتم
زمستان
آخرین تصویر در حافظه اش بود
امروز من و بهار
در کوچه ها می گردیم
و سراغت را
از خرگوش های مرده در برف
می گیریم.
#بهزاد_عبدی
کتاب :
#زیبایی_ات_غمگینم_می_کند
نشر :
#چشمه
بگذار بماند نان روی میز
آب در کوزه
آینه غبار گرفته، شیشه ی پنجره کثیف
بگذار موهایت پریشان،
چشم هایت خواب آلود بمانند.
گُل در گلدان تشنه،
گربه در گوشه ای منتظر غذاست
بگذار بماند میوه بر درخت،
پرستو در آسمان
بارش ملایم باران تابستانی بر پشت بام ...
دیگر خسته شدی، تمام روز
خودت را هلاک کردی
زمین هم، آسمان هم، دریا هم
در جایی خسته می شوند
بگذار بماند جارو بر دیوار
صابون در سطل
مادر! بیا و کنارم بنشین
#احمد_ارهان
#شاعر_ترکیه 🇹🇷
ترجمه:
#مجتبی_نهانی
