قطعه شعری زیبا از احسان رعیت

 

 

ﻋﯿﻦ ﺑﭽﻪ ﻫﺎﯼ ﻣﺎﺩﺭ ﻣﺮﺩﻩﻡ
ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﻫﻤﺶ ﺍﻓﺴﺮﺩﻩﻡ
ﺁﺑﺮﻭﯼ ﻫﺮﭼﯽ ﻣَﺮﺩﻩ ﺑُﺮﺩﻩﻡ

 

ﮐﻮﺩﮎ ﺩﺭﻭﻧﻤﻮ ﺳﺎﮐﺖ ﮐﻦ

ﺩﺭﺩ ﻧﺴﺨﻪﯼ ﻣﻨﻮ ﭘﯿﭽﯿﺪﻩ
ﺗﻮ ﺭﻭ ﻣﺜﻞ ﺳَﻢ ﺑﻪ ﺧﻮﺭﺩﻡ ﻣﯿﺪﻩ
ﺩﯾﮕﻪ ‏« ﻧﻘﻄﻪ ‏» ﺿﻌﻔﻤﻮ ﻓﻬﻤﯿﺪﻩ‏

 

« ﺧﺎﻝ ِ ﺗﻮ ‏» ﺳﯿﺎﻫﭽﺎﻟﻪﯼ ﻣﻨﻪ

ﭘﺸﺖ ﺷﺎﺩﯾﺎﻡ ﯾﻪ ﺍﻣﺎ ... ﻣﻮﻧﺪﻩ
ﺯﺧﻢ ﻣﻦ ﮐﻪ ﺑﯽ ﻣﺪﺍﻭﺍ ﻣﻮﻧﺪﻩ،
ﺗﻮ ﺭﻭ ﺩﯾﺪﻩ ﺩﻫﻨﺶ ﻭﺍﻣﻮﻧﺪﻩ

 

ﺧﻨﺪﻩ ﻫﺎﯼ ﻧﻤﮑﯿﺖ ﺷﯿﺮﯾﻨﻦ

ﺗــﻮ ﺩﻟﻢ ﯾﻪ ﻏﻢ ِ ﺣﺎﺻﻠﺨﯿﺰﻩ
ﺷﻬﺮ ِ ﺑﻌﺪ ِ ﺣﻤﻠﻪ ﯼ ﭼﻨﮕﯿﺰﻩ
ﺩﺱ ﺑﻪ ﻫﺮﺟﺎﺵ ﺑﺰﻧﯽ ﻣﯽﺭﯾﺰﻩ

 

ﺑﻐﻠﻢ ﮐﻦ ﻭﻟﯽ ﻧﺰﺩﯾﮏ ﻧﺸﻮ

ﻏﻢ ﻣﻦ ﻣﺴﺮﯾﻪ ... ﺑﺮﮔﺮﺩ ﻋﻘﺐ
ﻋﺸﻖ ﺍﺻﻼ ﭼﯿﻪ ... ؟ ﺑﺮﮔﺮﺩ ﻋﻘﺐ
ﻫﻤﻪ ﭼﯽ ﺑﺎﺯﯾﻪ ... ﺑﺮﮔﺮﺩ ﻋﻘﺐ

 

ﻣﻦ ﺻﺪﺍﯼ ﺩُﻫﻠﻢ ﺩﻭﺭ ﺑﻤﻮﻥ

 

ﺯﻧﺪﮔﯿﻢ ﯾﻪ ﺟﺮﻡ ﻭﺣﺸﺘﻨﺎﮐﻪ
ﺗﻒ ﺑﻪ ﮔﻮﺭ ﭘﺪﺭ ﺩﻧﯿﺎ ﮐﻪ؛
ﻣﻨﻮ ﮐﺸﺘﻪ ﺍﻣﺎ ﺩﺳﺘﺎﺵ ﭘﺎﮐﻪ

 

ﺁﻟﺖ ِ ﻗﺘﻞ ﺗﻮﯾﯽ ! ﻗﺎﯾﻢ ﺷﻮ

 

ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺩﺳﺖ ﺗﻮ ﺭﻭ ﺩﺭ ﻣﻮﻧﺪﻩ،
ﺭﻭ ﺩﻟﻢ ﺩﺳﺘﻪ ﯼ ﺧﻨﺠﺮ ﻣﻮﻧﺪﻩ
ﻓﻘﻂ ﺍﻭﻥ ﻧﮕﺎﻩ ﺁﺧـــﺮ ﻣﻮﻧﺪﻩ؛

ﺑﺎﺯ ﮐﻦ
ﭘﺸﺖ ﺩﺭﻩ
ﺗﻨﻬﺎﯾﯿﻢ ...

 

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
❏ #احسان_رعیت

 

شعر زیبا از احسان رعیت

 

 

 

 

بشینی و به صدای صداش فکر کنی
«به فکرتم ولی فکرم نباش» فکر کنی
به هق‌هق‌ش دم ِرفتن، به گریه‌های خودت
به اون‌که کشتی و مردی براش فکر کنی

 

فرو بری تو خودت یاد ِخاطرات کنی
با بغض و گریه تموم ِشبُ ُبساط کنی
صدای مادرت از پشت ِدر بیاد و یهو
مچاله شی تو پتو باز احتیاط کنی

 

ستاره‌ی شبت از شب سیاه‌تر باشه
و عشق ِماه تو از ماه، ماه‌تر باشه
کسی نبینه، ندونه، نفهمه، آخه چرا؟
[گذاشتی بره تا روبراه‌تر باشه]

 

گذاشتی بره تا زندگیش خراب نشه
نخواد بفهمه حقیقت چیه، مجاب نشه
دعا کنی واسه روزای شاد ِخوشبختیش
ولی دعات برای تو مستجاب نشه

 

بشینی و به صدای صداش فکر کنی
«به فکرتم ولی فکرم نباش» فکر کنی
به اون‌که کشتی و مردی براش فکر کنی

 

به این‌که عشق ِ تو از ماه ماه‌تر بوده
جدا شدن واسه اون به صلاح‌تر بوده
با یکّی دیگه دیدیش، روبراه‌تر بوده ...

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
❏ #احسان_رعیت

✽